Oor name, vanne, diere en dorpe

‘n Vooraanstaande dramaturg het eenkeer gevra: "What’s in a name?" En hoewel ek my repliek in ‘n noukeurig geformuleerde sonnet kan lewer, regverdig die eenvoud van die antwoord dit nie. Baie. Daar skuil báie agter ‘n naam. Veral as jy ‘n Afrikaner in Engeland is. Die geneukery met myne het sommer kort na my aankoms in Haar Majesteit se koninkryk ‘n aanvang geneem. Die dametjie agter die toonbank by Barclays Bank het my rekeningaansoekvorm met ‘n groot glimlag in ontvangs geneem, maar ten aanskoue van my naam in my paspoort het dit vinnig plek gemaak vir ‘n diep frons. Háár frons was...

Oor 'n Suid-Afrikaanse vakansie uit 'n Chinese perspektief

Nou ja. Vier weke, duisende kilometers, menige ete-afspraak, etlike brandewyne-en-Coke, veertien verskillende beddens (en ‘n sitkamerbank) later, staan ek nogmaals aan die einde van ‘n onvergeetlike vakansie in Suid-Afrika. En soos altyd, stel my status as expat my in staat om ‘n reeks objektiewe observasies op ‘n subjektiewe manier te maak. Deur die loop van die afgelope paar weke kon ek dus die volgende onwetenskaplik-geformuleerde gewaarwordinge maak, en ek deel dit graag met wieookal mag belangstel:   Biltong smaak beter as hoenderpote. Selfs ou, droë biltong, sonder enige vet aan die randjie, bly onmeetbaar meer smaaklik as die bes voorbereide hoenderpoot. Die Kaap...

Oor die laaste wals

Op 23 Augustus 1998 het ‘n Air Gabon-straler my by Gatwick afgelaai, waar ‘n trein my ingesluk en by Victoria-stasie uitgespoeg het. En daar, op platform 7, het ek die eerste keer haar ritme gevoel. Sy het nie te danig beïndruk met my gelyk nie – ek was per slot van sake net een van duisende wat elke dag aan haar voorgestel word – maar desnieteenstaande het sy my in haar arms geneem en vir die eerste keer haar daaglikse dansie met my begin uitvoer. Aanvanklik het dit maar beroerd met ons dansery gegaan. Ek het immers nie ‘n enkele...